بنام آفریننده آدم و حوا
سلام ، یه سلام از اعماق این دله تنها به شما گل های روزگار
خدا ، اگر قرار است او را از من جدا کنی حرفی نسیت ، فقط بگذار یک
شب ماله من باشد و من ماله آرزو هایم باشم شبی تا طلوع خورشید در
پناه او باشم کسی که آرزومه ، کسی که بعد از تو امید زندگیمه.
می خواهم سر روی شانه هایش بگذارم و آرام توام با بغض و لرزش دست
بگویم که دوستش دارم و فقط برای او زنده ام . او با دستان گرمش مرا
نوازش کند و من آرام و بی صدا همچون مرغان دریایی از ساحل زندگی
عبور کنم و در دریای با صداقت گریه هایم غرق شوم
:: بازدید از این مطلب : 875
|
امتیاز مطلب : 105
|
تعداد امتیازدهندگان : 24
|
مجموع امتیاز : 24